کنار آمدن با ضعف ناشی از سکته
برگشت سریع تمام توانمندی ها و قدرتهای پیشین بعد از سکته در بسیاری از مواقع ممکن نیست و این مساله می تواند برای سالمند بسیار ناخوشایند و ناکام کننده باشد. به علاوه آنکه مصرف بسیاری از داروها در دوران پس از سکته می تواند موجب ضعف و بی حالی بیمار شود. گاهی اوقات سالمند نمی تواند به راحتی شبها استراحت کند ویا حتی به رغم خوابیدن به دلیل پایین بودن کیفیت خواب به اندازه کافی استراحت نمی کند و بدنش انرژی لازم برای انجام فعالیتهای بعدی را به دست نمی آورد. این مساله هم می تواند به ضعف و بیحالی سالمند در این شرایط دامن بزند و برای او ازاردهنده باشد.
در این شرایط معمولا تیم درمان از دارو و یا حتی درمان‌ها و مداخلات روانشناختی برای بهبود شرایط کمک می گیرند. 


کنار آمدن با شرایط عاطفی که به واسطه سکته یا دوران نقاهت پیش می اید.
سالمند پس از تجربه سکته هم ضربه سنگینی را متحمل می شود و هم تغییرات زیادی را در زندگی و در سطح بدن و روان خود تجربه می کند. ممکن است سالمندی که تا دیروز توانمند بوده است حالا بسیار وابسته شده باشد. با وجود اقدامات درمانی و مراقبتهای اطرافیان ممکن است بهبودی کامل در ابتدا برای سالمند دور از انتظار و یا حتی غیرممکن به نظر برسد.مهماست که هم نسبت به سالمند و هم نسبت به خودمان صبور و همدل باشیم. همدلی کردن با سالمند در این شرایط و درک ناراحتی ها و نگرانی های او بسیار حایز اهمیت است. 
بسیاری از افرادی که سکته را تجربه کرده اند ممکن آیت دچار تغییرات شخصیتی شوند. این تغییر ممکن است هم به واسطه تغییرات فیزیولوژیک در سطح مغز و هم به خاطر تغییرات عاطفی و هیجانی بعد از سکته رخ دهد. ممکن است ما مراقبین از این تغییرات تعجب کنیم اما باید در نظر داشته باشیم که به خاطر سکته، ساختارهای مغزی هم در سطح بیولوژیک و هم در سطح هیجانی ممکن است دستخوش تغییر شود. سالمند ما همان عزیز ماست که ممکن است به خاطر تجربه سکته کمی تغییر کرده باشد.
این تغییرات هم می تواند ناخوشایند و هم ترسناک باشد. اما باید بدانیم ابزارهای قدرتمندی در اختیار ماست که کمک می کند سالمند را پرانگیزه و امیدوار نگه داریم و به او کمک کنیم از افسردگی در امان بماند. گاهی جلسات درمانی فردی و گروهی می تواند موثر باشد. بستگی دارد خود فرد کدام را ترجیح می دهد. رژیم غذایی، ورزش، و داشتن برنامه بلندمدت برای سازگاری با شرایط پیش آمده می تواند به فرد کمک کند تا این بحران را با آرامش بیش‌تری بگذراند. می توانیم هر پیشرفت، هر چند کوچک را در نظر بگیریم و برای ان جشن و یا یک برنامه مفرح در نظر بگیریم. اگر سبک زندگی تغییر کرد اما در میزان افسردگی سالمند تاثیری نداشت و یا مداخلات رواندرمانی موثر نبود ممکن است پزشک دارودرمانی را پیشنهاد دهد. به خاطر داشته باشیم احتمال برگشت به عقب وجود دارد اما همواره با صبوری نتیجه بهتری خواهیم گرفت.

به سالمند کمک کنیم با انگیزه روند درمان را پی بگیرد.
روند درمان می تواند خسته کننده و یا حتی ناامید کننده باشد. سالمند باید بارها یک فعالیت را انجام دهدو شاید نتیجه چندان خوبی نگیرد. اما مهم است که دست از تلاش برندارد و ناامید نشود چرا که انگیزه و ذهن سالمند در بهبود او و ارتقا روند درمان می تواند بسیار موثر باشد.بهتر است در جریان درمان کارهایی را انجام دهیم که برای سالمند خوشایند است. مثلا موسیقی مورد علاقه اش را برایش پخش کنیم. می توانیم عکسهای خانوادگی محبوب را کنار تختشان بگذاریم و در مجموع فضا را مطابق میل و سلیقه آنها بچینیم. غذای مورد علاقه شان را درست کنیم و حتی از خودشان بخواهیم در تهیه غذا همکاری کنند. آنها را در بازی یا یک فعالیت درگیر کنیم و در مجموع تلاش کنیم آنها را وارد زندگی طبیعی کنیم. حضور در فضای بیرون از خانه هم گزینه بسیار خوبی است با اینکه ممکن آیت دشواری هایی به همراه داشته باشد اما اثرات مثبت بی شماری می تواند به بار آورد.

از کسانی که تجربه مشابه داشتند کمک بگیریم
یکی از مشکلاتی که بعد سکته ممکن است به شدت ذهن سالمندان را با خود درگیر کند، بحث نامشخص بودن ادامه مسیر است. ممکن است سالمندان نگران این باشند که آینده چه خواهد شد. ممکن است این ابهام ازاردهنده باشد. شاید صحبت با دیگر افرادی که چنین تجربه ای را پشت سر گذاشته اند به سالمند کمک کند تا ضمن آگاهی بیشتر نسبت به مسیر پیش رو از تجارب افراد دیگر هم استفاده کند. تین تجربیات ممکن است به او کمک کند تا بهتر بتواند با شرایط پیش آمده سازگار شود.

منبع متن:https://www.saebo.com/blog/9-ways-help-elderly-recover-stroke/
منبع عکس:https://stroke411.com